Home

Project Euler

Details

Geschreven door Erik Jan

Categorie: IT

Gepubliceerd: 08 augustus 2019

De bedoeling van dit blog was, onder andere, om te gaan schrijven over project euler. Op dat moment was ik vol enthousiasme bezig om problemen zo snel mogelijk op te lossen. Soms duurde het uitrekenen van een oplossing iets te lang, vaak was de code slordig. Het enthousiasme kwam voornamelijk doordat project euler een andere tak van wiskunde gebruikt. Tijdens een opleiding natuurkunde word er weinig gebruik gemaakt van discrete wiskunde.

Ergens voorbij probleem 100 liep ik vast, wat was er mis gegaan. Een van de oorzaken was dat ik te weinig geleerd had door telkens de snelste en makkelijkste oplossing te kiezen. Een andere oorzaak was dat de code niet herbruikbaar was voor volgende problemen.Hierdoor lukte het ook niet meer om binnen een half uur iets af te krijgen.

Lees meer: Project Euler

Score geschiedenis

Details

Geschreven door Erik Jan

Categorie: Schaken

Gepubliceerd: 17 maart 2019

Tijdens de laatste schaakwereldkampioenschapsmatch tussen Carlsen en Caruana eindigden alle reguliere partijen in remise. Behalve het hoge remise percentage viel het op dat zwart de meeste kansen had gehad om te winnen. Later tijdens het Tata steel chess toernooi leek dit bevestigd te worden. In de eerste drie ronden won zwart 6 keer en wit slechts 1 keer. Wit scoorde dus maar 38%! Opvallend, maar uiteindelijk won wit 20 keer en zwart 17 keer. Wit scoorde dus 52%, vrij normaal.

Toch lijkt het aannemelijk dat de resultaten historisch gezien veranderen. Ik heb een herdruk van Howard Stauntan’s (die van de schaakstukken!) “The Chess-Player’s Handbook” uit 1847. Schaken was een heel ander spelletje toen. De eerste 10% van het boek legt wat algemene regels uit. Daarna volgt ongeveer 55% van het boek over de open spelen (1. e4 e5). Daarna nog 5% (!) over andere openingen. De rest van het boek gaat over eindspelen. De meeste partijen zijn absurd tactisch.

Een ander leuk klein boekje is “Nieuwe ideeën in het schaakspel” van Richard Réti uit 1922. De titel is vrij vertaald uit mijn Franse vertaling van een Engelse vertaling van het Duitse origineel. Het verteld de verandering van het tactische spel van Morphy tot het positionele spel van Capablanca. Het eindigt met de “hyper-moderne” stijl, waarbij 1. d4 niet per sé met 1. … d5 beantwoord hoeft te worden.

Lees meer: Score geschiedenis

Scorebordjournalistiek

Details

Geschreven door Erik Jan

Categorie: Schaken

Gepubliceerd: 17 maart 2018

Bij het nakijken van de opening van een schaakpartij is de neiging groot om te kijken welke zet het beste scoort. In bijvoorbeeld Fritz staat in de opening bij elke zet wat het scorings percentage van wit is, hoeveel procent door wit gewonnen word en hoeveel door zwart. Nu ben ik een schaakboek aan het lezen wat ook vermeld welk percentage wit scoort. Dit is een voorbeeld van scorebordjournalistiek. Een bepaalde zet kan zeer goed scoren voor wit, maar toch niet correct zijn. Als zwart het goed speelt, komt wit goed te staan. Op amateur niveau nog steeds een beproeft recept. Een oud clubgenoot noemde dit de verboden variant.

Nu wilde ik kijken wat het resultaat zou zijn als je scorebordjournalistiek toepast op het openingsboek van Fritz 13. Het idee is om 3 fictieve spelers tegen elkaar te laten spelen. De eerste speler is de "Aanvaller", deze kijkt elke keer welke zet zijn winstkansen zo groot mogelijk maakt. Ook al zullen de verlies kansen ook toenemen. De tweede speler is de "Verdediger", deze kijkt elke keer welke zet zijn verlieskansen minimaliseert. Ook al zullen de eigen winstkansen ook afnemen. De derde, en laatste, speler is de "Maximalist", deze kijkt welke zet zijn eigen scoringspercentage maximaliseert.

Alle drie de spelers mogen alleen zetten kiezen die in minstens 5% van de gevallen gespeelt zijn. Dit voorkomt dat we direct afdwalen in obscure varianten waar toevallig iemand gewonnen heeft. Voor de openingszetten houd dit in dat we ons beperken tot c2-c4, d2-d4, e2-e4 en Pg1-f3.

Lees meer: Scorebordjournalistiek